σπιτια στον αερα μυαλα στα θεμελια

Ηθελα να πω ότι φτιαχνεις ενα σχεδιο και ξεκινας απο τα θεμελια, το ετοιμαζεις αλλα ξαφνικά το εδαφος στο οικοπεδο που αγορασες δεν κανει Το εδαφος δεν μπορει να κρατησει αυτη τη κατασκευη. Ετσι τι κανεις πετας τα σχεδια; Δεν κτιζεις; Οχι κτιζεις το κτιριο λιγο πιο εκει.Καθε κτιριο που κτιζεται θα μπορουσε να ειναι εργο τεχνης που μπαινει στον ιστο της πολης και μενει. Το ιχνος του ειναι ανεξιτηλο και διαρκες. Οι πολεις στην Ελλάδα φαινονται να κοιμουνται ερημην αυτου του αξιωματος.Τα κτιρια που ξεφυτρωνουν ειναι συνηθως κακα και τυχαια σαν τις κακες συναναστροφες. Σαν τα ζευγαρια που οδηγηθηκαν απο την αναγκη στην εκκλησια, για να στεγαζουν ενα ονειρο χωρις να ελεγξουν τα θεμελια.Μονο το νυφικο να ειναι λαμπερο τα μαλλια της νυφης και εχει ο θεος

Παραληρω με θυμο,με πονο, με απογνωση αλλα ευτυχως υπαρχουν κοκκινες ροζ και αλλες παραλλαγες του χρωματος, αναλαμπες στο μπλε ουρανο και μια ομαδα η La guarda να τι εφτιαξε για να στεγασει ενα ονειρο.Για αυτους που κοιμουνται με δανεικα, η δικα τους χαπια, σε χωρες μακρινες, η κοντινες, σε αγκαλιες ιδανικες, τραγουδισμενες η απλα ξεχασμενες

αφιερωνω αυτα τα αερινα σπιτια στην επιφανεια του νερου.Οχι δεν βουλιαζουν αν φροντιστε τα θεμελια.Αφιερωμενο σε 2 φιλους που ξενυχτανε και ψαχνονται σε διαδρομες του νου